حسان کدومشو نرم افزار دوستیابی بادو دخترمون بگیریم؟ با بهت برنامه دوستیابی شبیه بادو زل زدم، لباشو روی هم فشار داد و در حالی که سعی میکرد لبخند بزنه گفت: برنامه دوستیابی بادو چیه؟ میدونستم که این لبخند لعنتی واقعی نیست، میدونستم که همش وانموده اما انگار منم به این وانمود لاقل نرم افزار دوستیابی بادو بهتر کردن حال طرف مقابل راضی بودم که لبخند بی سر و تهی زدم… برنامه دوستیابی بادو انگشتشو سمت یه پیرهن صورتی که دامنش کلی چین داشت گرفت و گفت: برنامه دوستیابی بادو اندروید اون چطوره؟
نگاهمو دانلود برنامه دوست یابی بادو دوختم
نگاهمو دانلود برنامه دوست یابی بادو دوختم... چقدر قشنگ بود و چقدر دلم میخواست که اونو تن دخترم کنم ؛ همون دختری که از رگ و خون برنامه دوستیابی بادو اندروید بود... سرمو تکون دادم و با لبخندی که از تصورش روی لبام اومده بود گفتم: خیلی قشنگه... دستمو کشید و وارد مغازه شد... همگی خسته بودن و برای استراحت سمت دریا راهی شدیم... به جمع گرایشی نداشتم و ترجیح میدادم کنار برنامه دوستیابی بادو باشم... چند دقیقه ای میشد که نشسته بودیم که برنامه دوستیابی بادو اندروید و جانیار دانلود برنامه دوستیابی بادو اندروید خرید خوراکی رفتن... من که حال کمی حالم بهتر بود و تنها گوشه ای روی شن های ریز ساحل ولو شده بودم پیرهن چین چینی صورتی رو از پاکتش درآوردم و دانلود برنامه دوست یابی بادو خیره شدم، شاید با وجود صاحب این لباس زندگیمون از این رو به اون رو میشد برنامه دوستیابی مشابه بادو پاکتش گذاشتمش و نفس عمیقی کشیدم، این دو روز به جای روحیه دادن به برنامه دوستیابی بادو اندروید روحیشو ازش گرفته بودم، باید خودمو کنترل میکردم به آسمون چشم دوختم، د ِم غروب تماشاش اونم توی همچین منظره ای فوق العاده بود..
ِمحو تماشای خورشید که کم کم داشت از آسمون رخت می بست بودم که صدای شهریارو از چند قدمیم شنیدم که صدام میکنه با فاصله ازم نشسته بود و چشماش روی اجزای صورتم توی حرکت بودن... با تعجب سرمو سوالی تکون دادم، معنی حرکتشو نمیفهمیدم لبخند زد و گفت: شهریار چرا تو وجو ِد تو حسش میکنم؟ بدجوری جا خوردم، توقع شنیدن این جملشو نداشتم ؛ حال به هر منظوری که بود سکوت کردم و برنامه دوستیابی شبیه بادو این اجازه رو دادم که حرفشو کامل کنه... لب زد: شهریار چهرت نه اما رفتارات، مهربون ِی ذاتیت، د ِل عاشقت...
تونست ادامه بده نرم افزار دوستیابی بادو همین حرفشو قطع کرد
نتونست ادامه بده نرم افزار دوستیابی بادو همین حرفشو قطع کرد... کم کم چشمام داشتن از حدقه بیرون میزدن، متوج ِه حرفاش نمیشدم موهامو برنامه های دوستیابی بادو شالم فرو کردم و با تعجب دانلود برنامه دوستیابی بادو اندروید خیره شدم... ادامه داد: شهریار اونم عاشق بود، م ِن لعنتی حسشو تو نطفه خفه کردم، نزاشتم، منو مقصر میدونست ولی تقصیرکارکس دیگه ای بود... حالت ظاهریش خبر از خراب ِی حال درونیش میداد، با اینکه نمیدونستم داره راجب چی حرف میزنه اما ناخودآگاه یه حسی مثل دلسوزی برنامه دوستیابی مشابه بادو دلم نسبت دانلود برنامه دوستیابی بادو اندروید شکل گرفت زیرچشمی به بقیه نگاهی انداختم، حواسشون به ما نبود و برنامه دوستیابی بادو هنوز برنگشته بود... اگه میومد و شهریارو کنار من میدید معلوم نبود چه فکری میکنه و من نمیخواستم بهم بریز.