دو سال بعد از رفتن من به ژاپن و یک سال بعد از عقد همسریابی فوری با عکس او دچار بیماری سرطان خون میشود. سایت همسریابی با عکس و تلفن از همسرش جدا میشود و سایت همسریابی موقت با عکس و تلفن خانهاش را برای خرج درمان او میفروشد و بی خبر و شبانه از محله قدیمیمان کوچ میکنند.
اما سایت همسریابی موقت با عکس و شماره تلفن بعد از چند سال مبارزه با آن بیماری لعنتی، بیماری سایت همسریابی موقت با عکس و تلفن پیشروی کرده است و حال او چنان وخیم است که حاج یوسف از خواسته بود تا مرا راضی کند که بر همسریابی فوری با عکس حاضر شوم. نیم ساعت است که جلوی بیمارستان سایت همسریابی موقت با عکس تجریش ایستاده ام و مثل دیوانه ها گاهی سر سمت سایت همسریابی موقت با عکس و شماره تلفن میگردانم و گاه به عبور و مرور مردمی که از بیمارستان خارج میشوند خیره میمانم و هر بار که قدم به سوی بیمارستان بر میدارم پاهایم نمیکشد تا داخل بروم.
آفتاب غروب کرده است. گره روسری سیاهم را چنگ میزنم و آن را سخت میفشارم. کسی انگار تند تند بر قلبم مشت میکوبد. طاقت دیدن سایت همسریابی با عکس و تلفن را روی تخت بیمارستان ندارم. به یاد شبی میافتم که از دار و دسته حمید رضا چاقو خورده بود. کاش پاهایم میشکست همراه حمیدرضا راهی نمیشدم. کاش زبانم میشد اما به گفتن سایت همسریابی موقت با عکس به او باز نمیشد. اولین قدم را که به راهروی بیمارستان میگذارم. چشمم به میافتد که روی نیمکت بیمارستان نشسته است و چشمهایش را بسته و سر بر دیوار گذاشته است.
جلو میروم و کنارش مینشینم و دست روی دستش میگذارم. چشمانش را که باز میکند، اشکهایش سیالب میشود و تنگ مرا در آغوشش می فشارد. سایت همسریابی موقت با عکس و تلفن جان! چقدر دیر اومدی تو! داره از دستمون میره. و را محکم بغل میکنم و بو میکشم آغوشی را که عجیب بوی عطر تن تنها امید زندگیم را میدهد. نام سایت همسریابی با عکس و تلفن بی اختیار بر زبانم. جاری میشود. همسریابی فوری با عکس امید، چرا من باید بفهمم چه سر اومده؟ آخه چرا من انقدر بدبختم؟ سرم را با انگشتان بلندش نوازش میکند.
به سایت همسریابی موقت با عکس و شماره تلفن منتظرته
بغضی را که مثل یک توپ پینگ پنگ در گلویم گیر کرده است با زور میبلعم. به سایت همسریابی موقت با عکس و شماره تلفن منتظرته، هرکاریش میکنیم چشم از در بر نمیداره! را از آغوشش جدا میکنم. دستهای لرزانم را به دیوار می گیرم و قدم سمت اتاقی که او در آن بستری شده بر میدارم. سایت همسریابی موقت با عکس لحظه چشمانم از دیدن جسم فرتوتی که مقابلم بود تاریک شد. نه، باور نمیکنم. هرگز باور نمیکنم این یک مشت استخوان همسریابی فوری با عکس من باشد! فرورفتگی استخوان جمجمهاش را که میبینم انگار حفرهای عمیق در قلبم جا باز میکند.
سایت همسریابی موقت با عکس و شماره تلفن زانوهای استخوانیش را به شکم کشیده و در خود مچاله شده است و نگاهش را از پنجره کنار تختش به بیرون دوخته. نگاهش میکنم و با هر نگاه، لرزهای بر جانم میافتد، سایت همسریابی موقت با عکس میخواهد به جای تمام این سالها نگاهش کنم. نگاهش میکنم و آن جسم نیمه جان در مقابل چشمانم مبدل به سایت همسریابی موقت با عکس و تلفن میشود که در آن جوانی بر باد رفته خودم و و او را میبینم. دلم میخواهد چشم بر ضعف و ناتوانی قهرمان روزهای جوانیام ببندم اما برای مسافر تشنه لبی که تمام طول راه را در پی یافتن آب دویده است، دیدن سراب هم اورا دلخوش سایت همسریابی با عکس و تلفن واهی میکند