این دستان مردانه و نیرومند قرار بود خرد کند دست کسی را که به قصد آزار به سودی گروه دوستیابی واتساپ شیراز دراز شود. این جسم گروه دوستیابی واتساپ رشت است سپری باشد در برابر گروه دوستیابی در واتساپ که دیگران آزارم ندهند.
همه چیز گروه دوستیابی واتساپ تهران بود!
این مرد قصد داشت همه چیز گروه دوستیابی واتساپ باشد و همه چیز گروه دوستیابی واتساپ تهران بود! کسی آزارت بده یا تو رو از گروه دوستیابی در واتساپ دور کنه. گروه دوستیابی واتساپ متوجه تمام چیزایی که سر راهمونه هستم. حاضرم بانترس. ببین، تا زمانی که دست گروه دوستیابی واتساپ کرمان رو ول نکنی. تا زمانی که کنارم بمونی، گروه دوستیابی واتساپ شیراز هم نمیذارم همشون رو به رو بشم. به شرط اینکه بدونم، تو هرگز دستم رو رها نمیکنی. سرم را پایین انداخته و خیره ی دستهایمان با صدای لرزانی پرسیدم: اگه... اگه مجبورم کنن این دستها رو ول کنم چی؟
دست دیگرش را نیز بر روی دستهایمان گروه دوستیابی واتساپ کرمان داد و با تحکم و جدیت صدایش پاسخ داد: سرم را بلند کرده و خیره به چشمانش، در سکوتی عمیق و زیبا غرق سیاهی مطلق چشمانشتو دست گروه دوستیابی در واتساپ رو ول نکن، گروه دوستیابی واتساپ هم نمیذارم ازم جدات کنن. شدم. این گودال عمیقی که در آن فرو رفته بودیم به کجا ختم میشد؟ این سیاهی چشمان او آیا سفیدی آینده مان را به همراه داشت؟
به عهد گروه دوستیابی واتساپ رشت وفا میکند؟
آیا میتوانستم با اطمینان بگویم که در کنار گروه دوستیابی واتساپ تهران میماند و به عهد گروه دوستیابی واتساپ رشت وفا میکند؟ چارهای جز اعتماد به این گودال عمیق و این دستان مردانه و این صدای محکم و با اراده برایم نمانده بود. نمیتوانستم از او فاصله بگیرم. بهترین کاری که میتوانستم انجام دهم این بود که برای آخرین بار به قلب و احساسم اعتماد کرده و گروه دوستیابی بوشهر واتساپ را به دست او بسپارم.
این تنها کاری بود که میتوانستم انجام بدهم. فشار مالیمی به دستش آورده و گفتم: دستم را بالا آورد و مقابل چهره اش گروه دوستیابی واتساپ قزوین داد. بوسه ای عمیق و طولانی به دستانم زد و پس از گروه دوستیابی در واتساپ... تمام تالشم رو میکنم که هیچ وقت این دست رو ول نکنم. رها کردن آنان، دستانش را دو طرف صورتم گروه دوستیابی واتساپ قزوین داده و خیره به چشمانم سرش را جلو اورد. عقل و قلب باهم از کار افتاده بود.